مارتنزیت

مارتنزیت نوعی آهن با ساختاری چهار ضلعی است که مقداری کربن در آن حل می شود.مارتنزیت در فولادهایی تشکیل می شود که سرعت خنک شدن از حالت آستنیت به اندازه کافی سریع باشد. این ماده به دلیل آنکه کربن در محلول جامد به دام افتاده است، بسیار سخت میباشد.

مارتنزیت چیست؟

مارتنزیت به هنگام کوینچ شکل میگیرد، زمانی که ساختار شبکه ای  fcc آستنیت، بدون از دست رفتن اتم های کربن در سمنتیت و فریت، به ساختاری چهار گوشی مرکز پر تبدیل میشود و کربن، در ساختار کریستالی آهنی ،که کمی کشیده می شود تا دیگر مکعبی نباشد، حفظ میشود.
میتوان گفت مارتنزیت کم و بیش همان فریت با کربن اشباع شده است. تفاوت بین آستنیت و مارتنزیت از بعضی جهات کاملاً ناچیز است. در حالی که سلول واحد آستنیت یک مکعب کامل است، در تبدیل به مارتنزیت ،این مکعب دگرگون میشود به طوری که در یک بعد کمی کشیده تر از حالت قبل میگردد  و در دو بعد دیگر کوتاه تر میشود، در واقع سلول واحد به شکل مکعب مستطیل در می آید. توصیف ریاضی این دو ساختار، به دلایل تقارن کاملاً متفاوت است، اما به لحاظ پیوند شیمیایی بسیار مشابه اند.
برخلاف سیمانیت ، که یادآور پیوند مواد سرامیکی است، سختی مارتنزیت و توضیح آن از نظر شیمیایی دشوار است. این توضیحات به تغییر ظریف بلور در ابعاد و سرعت تحول مارتنزیتی وابسته است.
آستنیت به هنگام کوینچ، تقریباً با سرعت صوت به مارتنزیت تبدیل می شود، این اتفاق بسیار سریع تر از آن است که اتم های کربن  بتوانند از محلول، در شبکه کریستالی خارج شوند. این دگرگونی حاصل شده از سلول واحد، منجر به جابجایی های بی شماری از شبکه در هر کریستال می شود که از میلیون ها سلول واحد تشکیل شده است. این جابجایی ها باعث می شود ساختار کریستال در شرایط فشار و ضربه های برشی بسیار مقاوم باشد،  به این معنی که به راحتی خراشیده و دندانه دار نمیشود.